A we czwartek, oprócz tego że był termin oddania roboty, były jeszcze moje imieniny. (…) W ogóle pamiętało o mnie wiele ludzi, od których się tego zupełnie nie spodziewałam. Wbrew memu ojcu, przywiązuję wiele wagi do wszelkich takich pustych, lecz miłych formuł towarzyskich; życie bez głupstw w ogóle nie byłoby sobą.
Warszawa, 18 V 1902
Zofia Nałkowska
Za dawnych czasów, kiedy mieszkaliśmy na wsi i zimą, inaczej wyglądała nasza ślizgawka!
Nikt tam drewnianymi szuflami nie zgarniał na boki śniegu, naskrobanego przez łyżwy. A wieczorami można się było ślizgać tylko, jeżeli był księżyc, który wtedy oświetlał z góry lód tak dokładnie, jak prawdziwa elektryczna latarnia.
Nie było tam też orkiestry i w ogóle nikogo tam nie było na całych tych obszarach, oprócz nas. Czytaj dalej „Na lodzie”
10 listopada 1884 roku w Warszawie, w mieszkaniu przy ulicy Kruczej 21, przyszła na świat Zofia Nałkowska – córka Anny i Wacława Nałkowskich, nowelistka, pisarka i dramatopisarka. Czytaj dalej „139. rocznica urodzin Zofii Nałkowskiej”
„Powązki – po długiej przerwie. Kupione brzydkie kwiaty, grób też zaniedbany. Ale to będzie naprawione. (…) Hani rzeźba rycerza na naszym jakież dobywa głębiny wspomnień. Myślę o tym miejscu pod ziemią jako o bezpieczeństwie, o zapewnionym pokoju, miejscu niewątpliwym gdzie się znajdę. O mamie, babci i ojcu na samym dnie.”
Z. Nałkowska, 29 VI 1952 Czytaj dalej „Głębiny wspomnień”
Ogromny napływ osób i wszelkich kwiatów. Depesze, podaruneczki. Te bzy, zerwane przy domu nad łąkami z ocalałych krzaków, sadzonych przez ojca i przez nas (…).
Warszawa, 15 V 1953
Zofia Nałkowska
W najbliższą sobotę, 13 maja, od godz. 20.30 zapraszamy na tegoroczną Noc Muzeów do „Domu nad Łąkami”. W tym roku pragniemy spotkać się z Państwem na seansie filmowym w klimacie starego kina. Zapraszamy zatem na wyjątkowy pokaz „Granicy” w reżyserii Józefa Lejtesa. Film powstał w 1938 roku i był pierwszą ekranizacją tej niezwykłej powieści Zofii Nałkowskiej. W obsadzie filmu plejada przedwojennych gwiazd kina: Elżbieta Barszczewska, Mieczysława Ćwiklińska, Lena Żelichowska, Jerzy Pichelski i Aleksander Zelwerowicz. Czytaj dalej „Noc Muzeów 2023 u Nałkowskich”
Dzień dzisiejszy tym jest znamienny, że kończę właśnie lat dwadzieścia sześć mego życia. Jest to już znacznie gorzej niż w roku zeszłym.
Warszawa
10 XI 1910
10 listopada przypada rocznica urodzin Patronki naszego Muzeum, w tym roku już 138.
Przed nami najbardziej nostalgiczny czas w ciągu roku – listopad i okres odwiedzin cmentarzy i nekropolii. Czytaj dalej „Przed nami listopadowe święto”
A we czwartek, oprócz tego że był termin oddania roboty, były jeszcze moje imieniny. W zeszłym roku o tej porze byłam już bardzo chora. (…) A w tym roku było zupełnie inaczej. Naprzód między powinszowaniami otrzymałam bilet z Krakowa od Kowalskiego, który mię bardzo ucieszył, nie tylko jako dowód pamięci, ale dlatego, że obok nazwiska nie było już epitetu „ksiądz”. W ogóle pamiętało o mnie wiele ludzi, od których się tego zupełnie nie spodziewałam. Wbrew memu ojcu, przywiązuję wiele wagi do wszelkich takich pustych, lecz miłych formuł towarzyskich; życie bez głupstw w ogóle nie byłoby sobą.
Droga do cmentarza prowadzi przez miasto pod tamtym murem. (…) Ponad najświeższą, młodziutką zielenią cmentarnych drzew – czarnymi chmurami wstępują ku górze kłęby dymu. Czasami przeszywa je długi płomień, jak wąska, czerwona, szybko migocąca szarfa na wietrze. Ponad wszystkim idzie przez niebo dalekie mruczenie aeroplanów.
Zofia Nałkowska
„Medaliony”
