29 stycznia 1911 roku w Warszawie zmarł Wacław Nałkowski. Polski uczony geograf, myśliciel, sumienie pokolenia, autor „Gieografji rozumowej” i „Geografji fizycznej”, współautor „Wielkiego Atlasu Geograficznego” oraz twórca teorii „przejściowości” ziem polskich.

Wspominany m.in. przez Władysława Spasowskiego w „Zasadach samokształcenia” z 1923 roku:

Oto głęboki umysł a zarazem człowiek całkowity—Wacław Nałkowski. Kto chciałby związać swą filozofję z jakąś konkretną nauką, np. geografją, niech studjuje Nałkowskiego. Człowiek to ciężkiej pracy i walki w niesłychanie trudnych, typowych warunkach życia polskiego uczonego na przełomie dwóch ostatnich stuleci. Duch namiętny, charakter prawy, potężna inteligencja, myśliciel radykalny, uczony o rozległej wiedzy i bardzo ścisłem myśleniu, namiętnie miłujący prawdę. Przez całe życie gorący bojownik w obronie postępu i światła, duch niepodległy, wróg ciemnoty, zacofania, klerykalizmu, wzorowy pisarz, uosobienie jednolitości nauki i życia, teorji i praktyki.