Głębiny wspomnień

„Powązki – po długiej przerwie. Kupione brzydkie kwiaty, grób też zaniedbany. Ale to będzie naprawione. (…) Hani rzeźba rycerza na naszym jakież dobywa głębiny wspomnień. Myślę o tym miejscu pod ziemią jako o bezpieczeństwie, o zapewnionym pokoju, miejscu niewątpliwym gdzie się znajdę. O mamie, babci i ojcu na samym dnie.”

Z. Nałkowska, 29 VI 1952 Czytaj dalej „Głębiny wspomnień”

50. rocznica śmierci Hanny Nałkowskiej

„Artystka, autorka kilkudziesięciu dzieł, urodziła się w Warszawie w 1888 r., zmarła tamże w roku 1970. Wychowana wśród ludzi pióra, jako jedyna w rodzinie wybrała profesję związaną ze sztukami plastycznymi. Przez całe życie zajmowała się rzeźbiarstwem i należała, co trzeba podkreślić, do zaledwie drugiego pokolenia kobiet uprawiających sztukę zawodowo. Jej imperatyw twórczy był na tyle silny, że wykroczył poza zastany stan rzeczy.”

Magdalena Kasa
„Dwie siostry: rzeźbiarka Hanna Nałkowska w świetle powieści Zofii Nałkowskiej „Węże i róże”” Czytaj dalej „50. rocznica śmierci Hanny Nałkowskiej”

Z historii „Domu nad łąkami”

Rodzinny dom Zofii Nałkowskiej został zbudowany w 1895 roku przez ojca pisarki Wacława Nałkowskiego. Na osiedlenie się właśnie pod Wołominem namówił podobno Wacława Nałkowskiego dawny jego krakowski kolega – Henryk Konstanty Woyciechowski, właściciel dworu i majątku w Wołominie. Nałkowski przez całe życie, mimo ogromnej pracowitości, borykał się z trudnościami finansowymi. Zakup kawałka piaszczystej ziemi i wystawienie na niej domu były jedynymi w jego życiu większymi wydatkami. Czytaj dalej „Z historii „Domu nad łąkami””

Portret Zofii Nałkowskiej

„Znakomita rzeźbiarka Hanna Nałkowska jeszcze za życia swej siostry Zofii Nałkowskiej rozpoczęła portretowanie jej głowy. Obecnie Hanna Nałkowska skończyła rzeźbę, która odlana będzie w brązie. Rzeźba oddaje wiernie charakter pięknej głowy pisarki, wyraz jej twarzy i wzrusza każdego, kto znał Zofię Nałkowską. Rzeźba ta wejdzie zapewne w skład Muzeum Zofii Nałkowskiej, które zgromadzi jej rękopisy, książki, listy i pamiętniki.”

„Ekspress Wieczorny”, 1955 nr 45

1914

Lata I wojny światowej spędza Nałkowska, wraz z matką, siostrą i babką na przemian na wołomińskich Górkach lub w Warszawie.

1888

Przychodzi na świat Hanna, siostra Zofii, późniejsza rzeźbiarka, primo voto Bickowa, secundo voto Stefanowicz, zmarła w 1970 roku.