„W gronie naukowców, czyli pracowników uczelni wyższych i uniwersytetów, wyróżnić można grupę, dla której praca zawodowa jest nie tylko sposobem na życie, ale przede wszystkim powołaniem i życiową pasją. Przysługuje im miano uczonych. Ludzie ci wyróżniają się tym, że obowiązki swoje wykonują ze szczególnym poświęceniem, nie bacząc na marne efekty finansowe swojej pracy. (…) Wzorem takiego uczonego był Wacław Nałkowski, który dla nauki nie tylko zrezygnował z możliwości spokojnego życia, ale także z kariery akademickiej.”

Fragment pochodzi z artykułu „Twórczość i kontekst ideologiczny w poglądach Wacława Nałkowskiego” Karola Wilczyńskiego, powstałego w 2011 roku na IV Nadzwyczajną Sesję Wprowadzenie [5] Grupy Badawczej „Towarzystwo Lelewelowskie”, zorganizowanej w Krakowie w dniach 14–15 marca 2011 roku w setną rocznicę śmierci Wacława Nałkowskiego. Polecamy Państwa uwadze cały tekst.