


1884
10 listopada urodziła się w Warszawie przy ul. Kruczej 10 Zofia Nałkowska, córka wybitnego geografa, publicysty i krytyka literackiego Wacława Nałkowskiego (1851–1911) i Anny z Szafranków (1862–1942), pochodzącej ze słowackiej rodziny urzędniczej.
Ojciec mój, reformator geografii w Polsce, był autorem dzieła „Geografia rozumowa" i wielu innych prac geograficznych i społecznych (...). Matka studiowała geografię, była towarzyszką jego pracy, napisała szereg książek geograficznych. Nic też dziwnego, że w dzieciństwie każda rzecz drukowana wydawała mi się geografią. (Z. Nałkowska, O sobie)
1888
- Przychodzi na świat Hanna, siostra Zofii, późniejsza rzeźbiarka, primo voto Bickowa, secundo voto Stefanowicz, zmarła w 1970 roku.
1891
- Zofia Nałkowska rozpoczyna naukę na pensji Anieli Hoene w Warszawie. Początkowo miała lekcje w domu, matka uczyła ją geografii i niemieckiego, ojciec – geometrii, arytmetyki i logiki.
1895
- Nałkowscy budują dom koło Wołomina.
Wówczas rodzice zdecydowali się kupić na spłaty niedaleko od Warszawy trzy morgi piaszczystego porosłego sosnami wzgórza, które ojciec nazywał wydma utrwaloną i za pożyczone „na hipotekę" pieniądze postawić drewniany domek. Wiejski cieśla wybudował go w ciągu lata (...). Nie obmyślając nazwy na to miejsce ziemi mówiliśmy o nim po prostu Górki. (Z. Nałkowska, Mój ojciec)
1896
- Rozpoczyna pisanie dziennika, którego pierwsze zeszyty do roku 1899 uległy zniszczeniu.
1898
- Debiutuje na łamach „Przeglądu Tygodniowego" wierszem pt. „Pamiętam". Do roku 1907 drukuje liryki w modernistycznych pismach, takich jak: „Chimera", „Głos", „Krytyka" i inne.
1904
- Prozatorski debiut Zofii Nałkowskiej to drukowana w odcinkach na łamach „Prawdy" powieść pt. „Lodowe pola", rozpoczynająca w jej twórczości znamienny dla Młodej Polski temat zgłębiania tajników duszy kobiecej.
- Wychodzi za mąż za poetę Leona Rygiera (1875–1948), mieszkają razem na Górkach.
1906
- Wyjeżdża z mężem do Kielc, pomaga mu w redagowaniu pisma „Echa Kieleckie".
- Udaje się w swą pierwszą podróż zagraniczną do Abbacji nad Adriatykiem.
- Zostaje wydana trylogia „Kobiety".
1907
- Bierze udział w Krajowym Zjeździe Kobiet Polskich, wygłasza referat „Uwagi o etycznych zadaniach ruchu kobiecego".
- Odczyt w Nałęczowie i pobyt u Żeromskich.
- Po likwidacji „Ech Kieleckich" wraca do Warszawy.
Cytaty
Jestem malgré tout mądra, młoda i ładna – więc chcę żyć. Nietzsche każe nie zapominać kija na kobietę, Amiel – należeć do jednostki i mieć swą odrębną, płciową estetykę, Garborg – chodzić wszędzie z guwernantką, by przyszłemu mężowi nie dać żadnej możliwości podejrzenia. A mimo to ja chcę jednak być kobietą.
Więcej…